خسته ام ،تنهایم کن...

امشب ،هی هوایی می آید و هی پریشان میکند ،گیسوان آسوده ی خیالم را  

امشب ،هی چشمانم را به زور می بندد ،

و هی میبرد مرا به آن دور ها 

به آن روز ها ...

و هی جلوی چشمانم رژه می رود و هی نمیگذارد فهم کنم ،خطوط در هم این کتاب را .

هی با دستانم کنارش میزنم و هی می آید دوباره ،و  میخندد به من و هی نمی رود 

و هی خسته ام میکند  ...

و از بس کلافه می شوم ،هی می خواهم دستانم را دور زانویم گره کنم،  

و  تا آخر دنیا ،هی گریه کنم...  

  

پ.ن.تقصیر من نیست ،دعوایم نکن ،خودشان بی خبر سراغم را گرفتند.