زندگی به من آموخت،
هیچ کس تنهایی های مرا نخواهد فهمید...
زندگی به آموخت ،
اگر خلوت کسی را جایی نبود،
اگر احساس کسی را جایی نبود،
اگر آغوش کسی را جایی نبود،
برای من ...
کوله بار تنهایی هایم را به دوش بکشم و بروم...
بروم جایی که قلب های تنها و شکسته را ،پناهی هست...
جایی که سرهای بی سودا را ، دست نوازشی هست...
زندگی به من آموخت بروم..
که عادت و ماندن...
هیچ گاه من ِتنها را ،وفایی نبود...